Przydomowe oczyszczalnie ścieków (nie tylko) dla matematyków

Procedury administracyjne związane z budową własnej oczyszczalni nie muszą być ani długotrwałe, ani uciążliwe. Wystarczy pamiętać o kilku prostych zasadach, które omówiliśmy w niniejszym artykule.
Każdy nowobudowany dom musi posiadać rozwiązanie gospodarki ściekowej. Tam, gdzie doprowadzona jest kanalizacja sanitarna, inwestor jest zobligowany do przyłączenia się do niej. Tam, gdzie takiej możliwości nie ma, konieczne jest wybudowanie przydomowej oczyszczalni ścieków lub szamba. Powody takiej sytuacji mogą być różne, np. znaczne oddalenie działki od sieci kanalizacyjnej, brak zgody przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego czy też brak zgody sąsiada, przez którego nieruchomość musiałaby przebiegać nasza kanalizacja. Kiedy najlepiej pomyśleć o rozwiązaniu problemu? O czym należy pamiętać?
Bez pozwoleń, ale nie zawsze

O budowie własnej oczyszczalni najlepiej zdecydować jeszcze na etapie projektowania budynku. Jeśli jej lokalizacja znajdzie się na zatwierdzonym planie zagospodarowania działki, nie trzeba będzie już później załatwiać jakichkolwiek formalności. Jeżeli oczyszczalni nie umieściliśmy w planie, nadal nie mamy powodów do zmartwień. Według art.29 ust. 1 pkt.3 ustawy Prawo budowlane oczyszczalnię o przepustowości do 7,5 m sześc. na dobę wystarczy zgłosić w wydziale architektury i budownictwa właściwego starostwa powiatowego, bez konieczności uzyskania pozwolenia na budowę. Po upływie 21 dni od chwili złożenia wniosku i braku reakcji ze strony organu (tzw. milcząca zgoda) możemy przystąpić do budowy. Jeżeli ilość odprowadzanych przez nas ścieków do wód lub ziemi będzie przekraczała 5 m sześc. na dobę, koniecznie będzie uzyskanie przewidzianego w ustawie Prawo wodne pozwolenia wodnoprawnego.
Im dalej od studni, tym lepiej
Lokalizacja przydomowej oczyszczalni ścieków lub szamba (zbiornika bezodpływowego) wymaga zachowania minimalnych odległości od urządzeń terenowych, które szczegółowo określają przepisy prawa. Głównym aktem normatywnym regulującym powyższe zagadnienia jest rozporządzanie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Wydaje się, że najbardziej oczywistą z zasad jest minimalna odległość korpusu zbiornika przydomowej oczyszczalni od studni wody pitnej, która powinna wynosić 15 m. System rozsączający ścieki oczyszczone biologicznie do gruntu powinien znajdować się z kolei co najmniej 30 metrów od studni. Warto pamiętać, że powyższe odległości dotyczą zarówno studni znajdujących się na działce, na której ma być zlokalizowana przydomowa oczyszczalnia ścieków, jak i studni znajdujących się u sąsiadów.
Kilka mniej oczywistych zasad
Istotna jest również odległość od zewnętrznych drzwi i okien pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi oraz magazynów produktów spożywczych. I tak, w przypadku budynków w zabudowie jednorodzinnej, zagrodowej, rekreacji indywidualnej oraz zbiornika o pojemności do 10 m sześc. – minimalna odległość oczyszczalni lub szamba od takich obiektów powinna wynosić co najmniej 5 metrów. W przypadku pozostałych budynków minimalna odległość jest nieco większa i wynosi 15 metrów. Zbiorniki o pojemności większej niż wskazane powyżej powinny być zaś sytuowane w odległości co najmniej 30 m od drzwi i okien lub zgodnie ze wskazaniem ekspertyzy technicznej, przyjętej przez państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego. Odległości od granicy sąsiedniej działki, drogi (ulicy) lub ciągu pieszego wahają się, w zależności od pojemności oczyszczalni, od 2 do 10 m. Zainteresowani budową przydomowej oczyszczalni ścieków powinni zwrócić uwagę także na kable telekomunikacyjne (minimum 1 m odległości), przyłącze gazowe (0,5-3 m), elektryczne (0,8 m), a także wodociągowe (1,5 m). Ostatnim wymogiem odległościowym, jaki nakłada na nas polskie prawo, jest konieczność zachowania minimum 1000 m odległości pomiędzy elementem odprowadzającym ścieki oczyszczone do wód powierzchniowych lub do ziemi od kąpielisk oraz plaż publicznych.